ایستادن اجبار کوه بود ، رفتن سرنوشت آب

افتادن تقدیر برگ و صبر پاداش آدمی
پس بی هیچ پاداشی حراج محبت می کنیم که همه ی ما خاطره ایم !
.
.
.
باران همیشه می بارد ، اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند
نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن !
.
.
.
عزیزم

دلتنگیت را چگونه بیان کنم که قلبم فراتر از واژه های زمین برایت تنگ است
.
.
.
نقاش نیستم ، ولی دلم برایت پر می کشد !
.
.
.
لیوان چای روی میز در انتظار یک جرعه است
نه تو می آیی نه او گرم می ماند
چه گناهی دارد سماوری که داغ دیده است ؟
.
.
.
دیروز دلم دوباره یک مهمان داشت / افسوس که مهمانی او پایان داشت
صد حرف نگفته در دلم بود هنوز / ای کاش زمانه دور برگردان داشت